قۇرالاي ومار، اقىن

***

ءوزىمنىڭ جولىمدى قانشا رەت بوگەدىم؟!
ءوزىڭدى جازعىرىپ، ءوزىمدى سوگەمىن.
جۇرەكتەن مولدىرەپ ۇزىلگەن سوزدەردى
امالسىز
ءتورتبۇرىش قاعازعا توگەمىن.

الىستا ارماندار، اسپاندا اق ءۇمىت.
قيالدىڭ اق كۇمىس قاناتىن تاعىنىپ،
ۇشۋعا قورىقتىڭ،
جەردەگى
ءتورتبۇرىش زاڭدارعا باعىنىپ.

ەستىلمەي قۇس ءۇنى، جاڭبىر مەن قار ءانى،
ءتورتبۇرىش تەلەفون جالعاماي ارانى،
جانىمدى مۇزداتىپ...
ءتورتبۇرىش بولمەدە
دۇنيە دوڭگەلەپ بارادى.

 

***

جاسىرىنباق ويناپ ءجۇرمىز،
جاسىرىنىپ بىرىمىزدەن-ءبىرىمىز.
ءبىر الەمدە سوزدەر سۋىق،
سەزىم – ىزعار، گۇلى – مۇز.
حات تا جازباي، حابارلاسپاي، ءوپ-وتىرىك ۇمىتىپ،
ءار ءسات سايىن باقىلايمىز...
وسى – ۇمىتقان ءتۇرىمىز.

 

كوڭىلىمدى قامشى وسىپ، قانجار جانە سۇعىلىپ،
ءالىم كەلمەي ءارى اسۋعا، قايتا-قايتا جىعىلىپ
جۇرگەنىمدى كورسەتپەيمىن،
كۇلىپ ءتۇسىپ سۋرەتكە،
كەشكە قاراي جىلاپ جاتام جۇرەگىمە تىعىلىپ.

 

ءۇنسىز قالسام، بەلگى بەرىپ، داۋىستاسام – جورتاسىڭ،
قاشاسىڭ دا سۇر الەمگە، قۇشاقتايسىڭ سور تاسىن.
جاسىرىنباق ويناپ ءجۇرمىز،
جالعاسادى قاشانعا؟..
جاقىنداۋعا جۇرەكسىنىپ،
جوعالتۋعا قورقاسىڭ.

 

 

***

بارىنەن شارشاپ كەتتىم:
جانىمدى مۇزداتقان كوكتەمنەن،
جۇرەكتى سىزداتقان وتكەننەن.

اپ-اۋىر ازاپتى شەگۋدەن،
ءۇن-ءتۇنسىز جاسىمدى توگۋدەن.

ءمانى جوق عۇمىردى كەزۋدەن،
قاجەت ەمەستىگىمدى سەزۋدەن.

كولىكتەر سابىلعان كوشەدەن،
ايىپتاي بەرەتىن كەشەدەن.

ءۇمىتىم تونالىپ قالعاننان،
الدامشى بەس كۇندىك جالعاننان.

شارشادىم تاۋسىلماس مۇڭىمنان
...ەشتەڭە شىقپادى بۇنىمنان...

 

 

***

تابىلماي جانىمنىڭ تۇراعى،

تاۋسىلماي تاعدىردىڭ سۇراعى،

جىپ-جىلى ساتتەردى قيا الماي،

كوزىمە ىستىق جاس تۇنادى.

مەن ءۇنسىز كۇرسىندىم.

كولەڭكەم

«كەتپە» دەپ جولىڭا قۇلادى.

 

جاتا قاپ جىلادى يەگى كەمسەڭدەپ،

مىڭ مارتە وقتالدى وزىڭە ەرسەم دەپ.

اياققا جىعىلىپ، جالىندى سودان سوڭ

«قايتادان اينالىپ كەلسەڭ» دەپ.

 

كورسەم دەپ تاعى دا...

وزگەردى مەكەنىڭ.

قاي كەزدە، قاي كۇنى، قالايشا جەتەمىن؟

كەتكەلى كۇي وسى...

سەزدىڭ بە،

قۇلاعان كولەڭكەم جىلاعان جۇرەگىم ەكەنىن؟

 

 

***

ەستىمەي گۇل اۋەنىن، قۇستار ءانىن،
جۇرەكتى ءتىلىپ ءوتتى ۇستارا – مۇڭ.
سەن مەنىڭ ءومىرىم ەڭ، ولەڭىم ەڭ،
مەن ساعان تاڭدا كورگەن ءتۇس قانامىن.

ارمانىمدى ءسوندىرىپ كوك تە مىنە،
توڭدىرعان سەن بە،
الدە كوكتەمىم بە؟
جاقسى ەدى عوي، ءبارى دە ءتاتتى ەدى عوي،
ويانىپ كەتكەنىڭ نە؟

 

جاناردىڭ حاتى
ورالحان بوكەيگە

ءى

وزەگىمدى نەگە ورتەيدى بارشا مۇڭ؟
ورالار ما، ورالماس پا بال شاعىم؟
ءسىزسىز ءومىر، كوزسىز قوعام ىشىندە
ءوزىمدى ىزدەپ، جوعىمدى ىزدەپ شارشادىم.

 

سۇپ-سۇر تۇمان، دالا ما، الدە قالا ما؟
الدەكىمدەر تۇز سەبەدى جاراما.
جان ايقايىم ەستىلمەيدى ەشكىمگە،
جۇرتتىڭ ءبارى ساڭىراۋ بوپ بارا ما؟

 

ءوز ويىما ءوزىم سوسىن كۇيەمىن،
تارقاتسا عوي قالىڭ شەردىڭ جيەگىن.
اقتارىلار جان تابا الماي، باسىمدى
مۇزداي سۋىق قابىرعاعا سۇيەدىم.

 

جابىرقاتار جالعىزدىق قوي مەكەنىم،
كىمنىڭ ەندى ەس تۇتامىن جەتەگىن؟
"سوقىر عوي" دەپ قارايتىندار سەزبەيدى-اۋ،
جۇرەگىمدە جانارىم بار ەكەنىن.

 

ءىى
قۋانتپادى جازمىشىم... سىيسىز نەگە؟
تارتار ما ەكەن قايراڭعا كۇيسىز كەمە؟
ءار ءتۇن سايىن جىلايمىن اعىل-تەگىل،
«سوقىر كوزدەن جاس شىقپايدى» دەيسىز بە، نە؟

 

جان جىلاسا، جاناردان اعار مۇڭىم،
تاعى دا سارى ۋايىم تابار بۇگىن.
تاعدىرىمدى قايتەمىن، كۇرسىندىرىپ،
القىمىما اپ-اۋىر تاعار جۇگىن؟

 

اۋىرلاعان بۇل كۇنى كىرپىگىم دە،
باقىت بىتكەن ءبىز جاقتان ۇركىدى مە؟
اقتارىلعىم كەلسە دە، اشىلا الماي،
ايتارىمدى ايتقىزباي ىركىدى نە؟

 

ءۇمىت سۋىق، ارمان مۇز، سەنىمىم سىز،
تۇنەك تىرلىك جۇتادى مەنى دە ءۇنسىز.
اداستىم-اۋ... ماڭگى ءتۇن الەمىمنىڭ
شامشىراعى، جارىعى ەدىڭىز ءسىز...

 

ءىىى
ءتۇن وتەدى اڭدىپ جاتىپ ۇيقى ايدى،
كۇرسىنىسپەن كوڭىلىمنەن كۇي تايدى.
كوزى بارلار نەگە مەنىڭ شاشىمدى
ايالاماي، اياپ قانا سيپايدى؟

اعىتۋمەن قوڭىر مۇڭنىڭ كوگەنىن،
وڭاشادا جاسىمدى ءۇنسىز توگەمىن.
جارىق كۇندى كورە الاتىن ادامدار
مۇسىركەمەي، ەركەلەتسە دەپ ەدىم.

تۇمان ويدان تۇنشىققاندا وزەگىم،
تۇنەك جەردى جالعىز ءوزىم كەزەمىن.
وتىنەمىن، قاراماڭىز سۇقتانىپ...
مەن ءبارىن دە جۇرەگىممەن سەزەمىن.

 

 

***

جولايرىقتا جولىقتىق، جول ەكىگە ءبولىندى.
ءوزىڭىزسىز ءومىرىم تىم كوڭىلسىز كورىندى.

 

كەزىكتىڭىز نەلىكتەن جۇرەگىمنىڭ سورىنا؟
شىعا المادىم، شىرمالىپ سەزىمىمنىڭ تورىنا.

 

ساعىنىشىم تۇندەردە جونەلەدى حات بولىپ،
جۇدەتەدى جانىمدى كەتكەنىڭىز جات بولىپ.

 

ساۋساقتارىم سۇيەدى تەلەفوننىڭ پەرنەسىن،
قايدا ءجۇرسىز، قاي جەردە، ەندى ورالىپ كەلمەسىم؟

 

ارماندارىم الىستا، جۇلدىزدان دا جوعارى،
بەلگىسىزدەۋ باقىتتىڭ قايتا اينالىپ سوعارى.

 

بالاۋىزىن ءۇمىتتىڭ كوز جاسىممەن ءسوندىردىم،
حات جازباۋعا ءوزىمدى ارەڭ-ارەڭ كوندىردىم.

 

 

***

كۇڭىرەندى كوڭىل... كۇرسىنىسىمدى قۇپ الدى اي،
جىلادى جۇرەك جاناردان جاس تا شىعارماي.

وتەرمىن ءبىر كۇن، كەتەرمىن ءبىر كۇن الىسقا
ءومىردىڭ ءمانىن ۇعا الماي،
ولەڭنەن وزگە تۇك الماي.
كوتەرىپ جانە كۇنامدى.
...ۇزىلگەن ءۇمىت، كەلەرى باقتىڭ كۇماندى.
تۇماندى ويمەن تۇمشالاپ تاعى بارادى
تۇماندى تىرلىك، تۇنەرگەن قالا تۇماندى.

“The Qazaq Times”