ماقتاۋ، ماداقتاۋ جاعىنان قازاق ءالى قامشى سالدىرمايدى. بىرەۋدىڭ ماقتاۋى «حالىقتىق» ماقتانعا ۇلاسىپ، سودان بەلگىسىز بىرەۋ قايراتكەر بولىپ شىعا كەلەدى. بىرەۋ مالىن ساتىپ («بار مالىمدى شىعىنداپ، بولىس بولدىم، مىنەكي»، اباي), بىرەۋ بارىن ساتىپ قايراتكەر بولۋ قازىر قازاق ىشىندە بار. ولار ازىرگە ەتەكتە، ەرتەڭ توبەگە شىعادى. ماقتاۋىن كەلىستىرسە، ناسيحاتىن كۇشەيتسە، توقپاعى مىقتى بولسا، جەتىپ جاتىر. ونىڭ ۇلت الدىنداعى سىڭىرگەن ەڭبەگى، تانىمالدىعى تىلگە تيەك بولمايدى. كەشەگى پارتيانىڭ تۇسىندا جاڭا ادام تاربيەلەۋ دەگەن بولعان. بىزدە قازىر سول اۋرۋ ۋشىعىپ تۇر. قازاقتىڭ ەمەس، ءار رۋدىڭ ءوز قايراتكەرى بار. ءبىر وكىنىشتىسى، ماداقتاۋدىڭ بەل ورتاسىندا جۋرناليستەر جۇرەدى. قىسقاسى، قولدان قايراتكەر جاساۋ باستالدى. ماقتاۋ تاۋدان قۇلاعان تاسقىن سەكىلدى. ءتۇپتىڭ تۇبىندە سول تاسقىننىڭ استىندا قالاتىن كىمدەر؟.. ارينە، قارا حالىق.

قايران، عابەڭ نە دەپ ەدى. «اي مەن كۇن ايقايلاماي-اق شىعادى عوي».

قالي سارسەنبايدىڭ «شال مەن شىندىق» كىتابىنان الىندى

«The Qazaq Times»