كۇز ايىنىڭ ورتاسى اۋرۋ-سىرقاۋ كوبەيىپ كەلە جاتىرعان كەزەڭ. ءبىر كۇنى ءبىر كۇنىنە ۇقساپ، ءوتىپ جاتقان اۋىل ماڭى. ايتارلىقتاي ەشقانداي قىزىقتى ساتتەر جوق. ادەتىنشە تاعى ءبىر تاڭ اتتى. كۇندەگى سول ءبىر تىرلىك قايتادان ءوز ورىندارىمەن بولا باستادى. ءتۇس اۋعان شاقتا انام «قالاعا كەتەمىز جينال»-دەدى. ءىلىپ الار كيىمدەرىمدى جيناپ مەندە شىقتىم. جول ۇزاق بولماسا دا، ادام مىسىن باسارلىقتاي ەدى. كولىككە وتىرا سالىسىمەن اۋىلدىڭ كۇيبەڭ تىرلىگىنەن بوساعان قول-اياعىمىز قالىقتاپ ۇشىپ جۇرگەن مامىقتاي بولدى. انام ادەتىنشى پىرىلعا باستى. ال،مەن بولسام دوڭگەلەك الەمگە، ءتورتبۇرىشتى اينەكتەن قاراپ تامسانىپ كەلە جاتىر ەدىم. كەڭەت دوڭگەلەنىپ كەلە جاتىرعان جەردە اينالىپ كەلگەن اسپان دا كىلت توقتاي قالدى. سول كەزدە اناشىم دا ۇيقىسىنان وياندى دا «بەسىكتە تەربەتىلگەن سابيدەي بولىپ جاتىر ەدىم. نە بولىپ قالدى؟ ، نەگە كىدىردىڭ؟»،-دەگەن سۇراقتارىن جاۋدىردى كەلىپ. جۇرگىزۋشى بولسا «اپا، قازىر قارايىن ءوزىم دە بىلمەدىم نە بولعانىڭ»،-دەدى دە سىرتقا شىعىپ كەتتى. ارتىنشا بىزدە ماشينادان تۇستىك. سويتسەك كىشكەنتاي مارعاۋ كولىكتىڭ وڭ جاق دوڭگەلەگىنە كەپتەلىپ قالىپتى. بارلىعىمىز اڭ-تاڭبىز. «قايدان شىعا قالعان، مەن بايقامادىم عوي ءوتىپ بارا جاتىرعانىڭ»،-دەپ اقتالۋ دا جۇرگىزۋشى. «ءالى دەم الىپ جاتىر، قالا بولسا الىس، جاقىن جەردە ۇيدە كورىنبەيدى ءولىپ قالاتىن بولدى-اۋ»،- دەپ مەن تۇرمىن شىرىلداپ. سودان مارعاۋدى ماشيناداعى توسەمگە وراپ ءبىزدىڭ قاسىمىزعا الىپ الدىق. كورەر كۇنى بار ەكەن عوي قالاعا جەتكەنشە  ءتىرى بولدى. شاھارعا كىرگەن بويدا جانۋارلاردى قورعاۋ ورتالىعىنا تارتتىق. جۇمىس كۇنى،ۋاقىتتى بولعانىمەن. ءتىرى جان تاپپادىق. سۇراستىرا كەلە بارلىق قىزىمەتكەرلەر كارانتين دە جاتقانىن جانۋارلاردان ۆيرۋس شىققانىن بىلدىك. ءبىزدى دە قاماپتاستاماي تۇرىپ بۇل جەردەن كەتۋىمىز كەرەك دەپ ۇيعاردىق. بىراق مارعاۋدى تاستاۋعا قيمادىق. اناما  ايتىپ وزىمىزبەن بىرگە الىپ جۇردىك. قالادا ءوز ءۇيىمىز بار ەدى، ءبىز جوق كەزدە قاڭىراپ بوس قالاتىن. بارعان بويدا ءۇيدى جيناپ، جۋىپ تازالاپ، مارعاۋعا ارناپ ءبىر ورىن دايىندادىم. انام بولسا تاماقتىڭ قامىنا كىرىسكەن بولاتىن. ەرتەسىنە مارعاۋ اۋىرۋىنا شىداي الماي ماڭگىلىك مەكەنگە كەتىپ قالدى. ونى ءۇي ارتىنداعى تەرەكتىڭ استىنا  قويدىق. سول كۇنى تابەتىمدە بولمادى. ەكى كۇن وتكەن سوڭ ءوزىم دە قاتتى اۋىردىم. دارىگەرلەر مەنى «ۆيرۋس جۇقتىرعان»،- دەپ وزدەرىمەن الىپ كەتتى. ال، انامدى كارانتينگە ءۇي قاماققا جاپتى. مەن مىنە سودان بەرى بەسىنشى كۇن جان-جاعىم قورشالعان قابىرعادان ءارى شىقپاعانىما. مەنى قاراۋعا كەلگەن دارىگەرلەر اپپاق بولىپ ورانىپ كەلىپ، ماعان الىستان تۇرىپ سويلەيدى. دارىلەرمەن عانا مەنى ءتىرى ۇستاپ تۇرعانداي توبەمنەن بارلىعىن ءۇيىپ قويىپتى. تۇمسىعىمدا دا ءبىر نارسە تۇر ەكەن. وسىدان باستاپ ۇزىن ءارى قاراڭعى، تۇماندى ۇزاق جولدىڭ ءۇستىن دە جۇرگەندەي سەزىم دە كوزىم جۇمىلدى.

قالامقاس بيسەنعاليقىزى