ءتىل مەن ءتىس

يتاليانىڭ اتاقتى سۋرەتشىسى، عالىم، جاۋزشى، ويشىل، مۋزىكانت لەوناردو دا ۆينچي جازعان مىسالدان.

وتىرىكتى جانىنداي جاقسى كورەتىن ءبىر جىگىت بار ەدى. جۇرت ونى «اۋزىمەن وراق وراتىن جۇگىرمەك» دەپ ءجۇردى. ءبىر كۇنى ءتىس وكپەسىن ايتىپ:

–  ءتىلدى ماقتاي بەرگەنى نەسى، كەشكە دەيىن سويلەگەننەن باسقا بىتىرەرى جوق، – دەدى.

– سەندەر نەگە شۋلاپ كەتتىڭدەر، تىستەر! وزدەرىڭنىڭ مىندەتتەرىڭ – مەنىڭ جەگەن نارسەلەرىمدى شايناپ بەرۋ ەكەنىن ۇمىتپاڭدار، – دەدى جىگىت ولارعا ۇرسىپ.

سونىمەن ول، اۋزىنا نە كەلسە سونى ايتىپ ءجۇردى. ءتىل ءوزىن وتە باقىتتى سەزىندى. سويلەۋىنە ۇنەمى جاڭا سوزدەر تابىلىپ جاتتى. ءبىر كۇنى كەشكى تاماقتى ءىشىپ بولعان سوڭ، جىگىت ءتىلىن تاعى ءبىر وتىرىككە بەزەپ قويدى. ءتىس ادىلەتتىڭ امىرىنە باعىندى. ءوزىن ۇستاي الماي، ءتىلدى سارت ەتكىزىپ تىستەپ الدى. ءتىلدى قان جاۋىپ كەتتى. جىگىتتىڭ ءوزى ۇيالىپ قالدى. ال، جازاسىن تارتقان ءتىل دە جۋاسىپ، ساقتانا باستادى.

سويلەردىڭ الدىندا «مۇمكىن، ۇندەمەي قالعانىم دا ءجون بولار ما ەكەن» دەگەندى دە ويلانىپ قوي.

اۋدارعان: زۇلىپحار

“The Qazaq Times”